جام جم آنلاین: برگزاری آبرومندانه مراسم»...
این عبارت این روزها، به یک پتک بسیار سنگین برای کوبیدن بر سر صاحبان عزا تبدیل و
اسم رمزی است برای شل کردن سر کیسه و خرج اضافه، چرا که به هر حال، مراسم باید
پرشور باشد و دورتا دور مجلس پر شود
.
اینجاست که ختم‌ها خلوت‌تر از
همیشه می‌شود؛ گاهی حتی کسی نیست تا پای تابوت را بگیرد، چه برسد به این‌که بخواهد
زیر تابوت گریه کند. اما با تمام این اوصاف، قید مراسم ختم را هم نمی‌شود زد،
مراسمی که اتفاقا در فضای شهری مدرن، از حیث تشریفات و لجستیک و ریخت‌وپاش،
گسترده‌تر هم شده است.
تجمعات بزرگ در برابر مساجد و مجالس ختم که حالا با سالن‌های شیک و دوربین‌های مداربسته و پخش تیزرهایی از متوفی، مجهز و مدرن شده‌اند، نشانه‌ای از این مساله است.اما آیا همه آنها که در مجالس تشییع و تدفین و ختم شرکت می‌کنند، از آشنایان و اقوام متوفی هستند؟ کافیست سر و‌گوشی در این دست مجالس آب بدهید تا دست‌تان بیاید که افراد مجلس گرم‌کن، بعضا هیچ سنخیتی از نظر ظاهر و حتی لهجه با متوفی و صاحب مجلس ندارند.
مطابق آنچه از طریق تحقیقات میدانی و پرس‌وجو از چند صاحب‌عزا که پیش‌تر مبادرت به استخدام این دست افراد کرده بودند ـ و طبعا تمایلی به انتشار نام‌شان نداشتند! ـ به دست آمد، افراد حاضر در صحنه در این‌گونه مجالس دو دسته‌اند؛ دسته‌ای که مثل سیاهی‌لشکرها، فقط محیط را پر می‌کنند که ساعتی حدود 10 تا 20 هزار تومان گیرشان می‌آید.
دسته‌ای دیگر هم گریه‌کن‌ها و شلوغ‌کن‌ها هستند که بسته به توانایی‌شان(!) ساعتی از 25 هزار تومان به بالا نصیب‌شان می‌شود. تعداد قابل توجهی از موسسات ارائه‌دهنده خدمات مجالس ختم و عروسی، این بخش را هم به‌عنوان یک گزینه نسبتا پرطرفدار برای مراجعان‌شان دارند، هر چند شاید در بروشورها و دفتردستک‌شان، رسما اشاره‌ای به آن نکرده باشند، چون تقاضا هست، طبیعتا عرضه هم وجود دارد، تا بوده چنین بوده و در آینده نیز خواهد بود
تجمعات بزرگ در برابر مساجد و مجالس ختم که حالا با سالن‌های شیک و دوربین‌های مداربسته و پخش تیزرهایی از متوفی، مجهز و مدرن شده‌اند، نشانه‌ای از این مساله است.اما آیا همه آنها که در مجالس تشییع و تدفین و ختم شرکت می‌کنند، از آشنایان و اقوام متوفی هستند؟ کافیست سر و‌گوشی در این دست مجالس آب بدهید تا دست‌تان بیاید که افراد مجلس گرم‌کن، بعضا هیچ سنخیتی از نظر ظاهر و حتی لهجه با متوفی و صاحب مجلس ندارند.
مطابق آنچه از طریق تحقیقات میدانی و پرس‌وجو از چند صاحب‌عزا که پیش‌تر مبادرت به استخدام این دست افراد کرده بودند ـ و طبعا تمایلی به انتشار نام‌شان نداشتند! ـ به دست آمد، افراد حاضر در صحنه در این‌گونه مجالس دو دسته‌اند؛ دسته‌ای که مثل سیاهی‌لشکرها، فقط محیط را پر می‌کنند که ساعتی حدود 10 تا 20 هزار تومان گیرشان می‌آید.
دسته‌ای دیگر هم گریه‌کن‌ها و شلوغ‌کن‌ها هستند که بسته به توانایی‌شان(!) ساعتی از 25 هزار تومان به بالا نصیب‌شان می‌شود. تعداد قابل توجهی از موسسات ارائه‌دهنده خدمات مجالس ختم و عروسی، این بخش را هم به‌عنوان یک گزینه نسبتا پرطرفدار برای مراجعان‌شان دارند، هر چند شاید در بروشورها و دفتردستک‌شان، رسما اشاره‌ای به آن نکرده باشند، چون تقاضا هست، طبیعتا عرضه هم وجود دارد، تا بوده چنین بوده و در آینده نیز خواهد بود
کسانی که تا حالا فقط سوگواران حرفه ای برای مجالس آقایان استفاده می شد تا با گریه زاری مجلس آنگاه را گرم کنند در این سالها این افراد بجای مردم عادی در رسانهها به نمایش گذاشته شده است . اما حالا هزینه زندگی بالا است و این افراد حرفه ای برای پول بیشترمغازه و کسب خود را راه انداخته اند .
البته افراد پول دارو دست اندر کار حکومت هم از ترس خود و هم از ترس مردم عادی مجبور هستند مجالس خود را با دادن پول آبرو مند کنند.
نیروی امنیتی و پولدار. هم از مردم عادی می ترسند و هم در رسانه ها نیاز به این نیرو های گریان دارند . در مجالس تبلیغاتی و کاملا از قبل آماده شده این هنر پیشه های حرفه ایی سالها خوب نقش بازی کرده اند در حمله به سفارت خانه ها و دادگاه های تلویزیونی همیشه در صحنه بوده اند.
ایران کم کم به طرف یک تاتر غم انگیز پیش می رود که برای بینندگان خارج از این صحنه مشکل و مشکل تر می شود
.
Ingen kommentarer:
Send en kommentar