مراسم عمامه گذاری طلاب حوزه علمیه

مراسم عمامه گذاری طلاب حوزه علمیه  در سالروز بعثت  با حضور آیت الله مصباح یزدی دو شنبه شب برگزار شد

.

شاه‌بیت‌های صائب تبریزی

ازین بعد چه از پرده برآید کامروز

دور
پرواری عمامه و قطر شکم است

*

مگذار شیخ را که به
میخانۀ ما بگذرد

کان خودپرست دشمن دیرینۀ
خم است

پشّه با
شب‌زنده‌داری خون مردم می‌مکد

زینهار از زاهد شب‌زنده‌دار اندیشه کن

خوشوقت گروهی که در
اندیشۀ یارند

چون کعبه‌روان روی به
دیوار ندارند

ظالم به ظلم خویش گرفتار
می‌شود

از پیچ‌وتاب نیست رهایی
کمند را

رتبۀ
زمزمۀ عشق ندارد زاهد

بگذارید
که آوازۀ جنت شنود

گنبد شهر از همه فاضل‌تر بود

گر به عمامه کسی گوی فضیلت می‌

حج خریدن در دیار
عشقبازان رسم نیست

هر که مرد اینجا برای او
شهادت می‌خرند

فکر
صید خلق دارد زاهدان را گوشه‌گیر

خاک‌ساری
پردۀ تزویر باشد دام را

بستگی
کفر است در آیین ما آزادگان

می‌شود
زنار اگر احرام می‌بندیم ما

حضور خاطر اگر در نماز
معتبر است

امید
ما به نماز نکرده بیشتر است

ما پریشان‌نظران، خود گره کار خودیم

این چه حرفی‌ست که سررشته به دست ما نیست

ریشۀ
نخل کهن‌‌سال از جوان افزون‌تر است

بیشتر
دلبستگی باشد به دنیا پیر را

می‌توان پوشید چشم از هر
چه می‌آید به چشم

آنچه نتوان چشم از او
پوشید بیداری بود

خدا را آنچنان بر جامۀ
ابریشمین نازد

که پنداری ز بر دارد
مقامات حریری را

چنان ناسازگاری عام شد
در روزگار ما

که طفل از شیر مادر
استخوان اندر گلو دارد

عقل و فطرت به جوی نستانند

دور، دور شکم و دستار است

رندی‌ست
که اسباب وی آسان ندهد دست

سرمایۀ
تزویر عصایی و ردایی‌ست

تا
سبزه و می هست ز می توبه حرام است

نتوان
غم دل را به بهار دگر افکند

توانگر از نشاط فربهی در خود نمی‌گنجد

از این غافل که هم‌پهلوی چرب اوست، قصابش

به
آن خواری که سگ را دور می‌سازند از مسجد

مکرر
رانده‌ام از آستان خویش دولت را

*

ز
غرور آدمیت به همین خوشیم صائب

که
شکار نعمت خود نکند بهشت ما را