در میان کسانی که این روزها دست از جان شسته اند و در برابر دیکتاتوری خامنه‌ای و جمهوری اسلامی شهامت نشان دادند و از مرگ نهراسیدند، باید ۲تن را فراموش نکرد، ۲ تنی که روزگاری از یاران سید علی بودند و امروز در کنار مردم ایستاده اند، محمد نوریزاد با نامه نویسی‌های خود براستی شاهکاری کرد و کاری کارستان را آغاز، که نتیجه اش روز به روز نمایان تر میشود، اگر تا دیروز مخالفان شناخته شده خامنه‌ای با کلام خود لرزه بر جان دیکتاتور انداختند امروز سردار سپاه! دقت کنید سردار اعلایی نه اپوزیسیون، خامنه‌ای را با روشی غیر مستقیم دیکتاتور خطاب می‌کند ، در این حرکت پیامی نهفته است که باید به گوش جان آن را شنید، حکومت هایی که مقابل خواست مردم هستند ،زمانی سقوطشان حتمی میشود که ارتش و کسانی که اسلحه بر دست دارند از بدنه کپک زده آن نظام جدا شوند، با حمایت و آغوشی باز این افراد را پذیرا باشید و بیش از همه به این افراد روی خوش نشان دهید، مرگ این حکومت حتمیست اما هر چه زودتر بازوهای نظامی این حکومت در کنار مردم قرار گیرد ،روز سقوط نزدیکتر میشود.
تشکیل شورای رهبری که مورد قبول اکثریت باشد باید زودتر شکل گیرد آن هم نه برای گفتگو با قدرتها ی خارجی، بلکه برای گفتگو با سپاه پاسدارن که حافظ انقلاب اسلامی است. باید اشتباه ۵۷ را در به خاک و خون کشیدن ارتشی که تسلیم شد و در نهایت ناجوانمردی توسط خمینی جنایتکار مثله شد را تکرار نکرد. نیروهای نظامی زمانی اسلحه بر زمین خواهند گذاشت که بدانند که در حکومت آینده از امنیت جانی و قضائی بر خوردارند و در صورتی که به مردم بپیوندند نگرانی از فردا نخواهند داشت. باید شورای رهبری که مورد قبول اکثریت باشد و هر جریان سیاسی نماینده‌ای در آن داشته باشد، زودتر شکل بگیرد تا ناراضیان حکومت به ویژه آنها که در هرم قدرت هستند بتواند راه را بر سرنگونی حکومت بدون تلفات آنچنانی باز کنند، باید در این شورا فعالین حقوق بشری چو آقایان محمد مصطفایی، خانم شیرین عبادی و دیگر وکلا که دغدغه حقوق بشر دارند در کنار مردان و زنان سیاستمدار و خردمند، کشتی طوفان زده ایران را از این پیچ مرگبار تاریخی به سلامت عبور دهند، آقایان فردا دیر است، باید طرف گفتگوی مخالفان نظام و خواستهای اساسی ملت زودتر با برنامه ریزی مشخص شود، باید کسانی باشند که راه را بر پیوستن نظامیان به مردم باز کنند، این مهم از عهده هیچ شخصی به تنهایی بر نمی آید و باید همه با هم دست اتحاد دهند و برای ایران از عقاید سیاسی خود در راه اتحاد ، چشم پوشی کنند و به هم بپیوندند. یادمان نرود آن روزهایی که این شعار لرزه بر اندام حکومت دیکتاتوری انداخت: نترسید،نترسید ما همه باهم هستیم
Ingen kommentarer:
Send en kommentar